Ένα χρόνο μετά από μία λεπτομερή συνέντευξη που έδωσε ο Νίκος Οικονομόπουλος στη Ριάνα Κουράκου (διαδικτυακή σελίδα tralala.gr), μια νέα συνάντηση αυτής της δημοφιλούς δημοσιογράφου με το πιο λαμπρό νεαρό αστέρι του ελληνικού τραγουδιού πήρε πραγματικά τον χαρακτήρα ενός ψυχαναλυτικού διαλόγου.
Η Ριάνα κατάφερε και πάλι να βρει τα σημεία-κλειδιά στην καρδιά του καλλιτέχνη και έτσι δημιουργήσει μία συνομιλία γεμάτη από χιούμορ αλλά και προβληματισμούς.
Γνωρίζοντας τον Νίκο από τα πρώτα του βήματα στον κόσμο της μεγάλης μουσικής βιομηχανίας, η Ριάνα ήταν σε θέση να μιλήσει με τον τραγουδιστή για ποικίλα θέματα. Ο Νίκος απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις της πρόθυμα και μερικές φορές λεπτομερώς. Φάνηκε ότι άνοιγε ένα ένα τα χαρτιά του, τα οποία αν τα βάλουμε μαζί, μετατρέπονται σε κομμάτια μιας πιο πλήρους εικόνας. Αλλά δεδομένου ότι οι ερωτήσεις έγιναν τελείως αυθόρμητα (ακόμη και αν ορισμένες από αυτές βασίζονταν στη δομή που είχε χρησιμοποιηθεί και στη συνέντευξη του περασμένου χρόνου, όπου ο τίτλος του κάθε τραγουδιού από το νέο άλμπουμ έγινε το θέμα συζήτησης), η πρώτη ανάγνωση της συνέντευξης δίνει την εντύπωση μιας ελεύθερης συνομιλίας. Αργότερα όμως έχουμε την αίσθηση ότι αυτή η φιλική συνομιλία σταδιακά διαμορφώνεται σε κάτι συγκεκριμένο και συναρπαστικό. Αυτό μπορεί να συγκριθεί με το πώς βλέπουμε έναν ιμπρεσιονιστή να ζωγραφίζει. Πολύχρωμες κηλίδες μπογιάς σε κάποια απόσταση σχηματίζουν μια ζωντανή εικόνα. Το φαινομενικά τυχαίο φαίνεται τελικά πως αποτελεί σημαντικά μέρη ενός συνόλου και μ' αυτό τον τρόπο αρχίζουμε να βλέπουμε ένα πορτρέτο μπροστά μας.
Έτσι, μερικές φορές γελώντας, μερικές φορές σκεπτόμενος μεγαλόφωνα, ο Νίκος αποκαλύπτει μέσα από τις απαντήσεις του τις πιο σημαντικές πτυχές της προσωπικότητάς του, συμπεριλαμβανομένων των χαρακτηριστικών που ένας καλλιτέχνης μπορεί και να μην είχε σκεφτεί να εξωτερικεύσει.
Με την πρώτη ματιά, το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό που παρουσιάζεται απ' το Νίκο σε αυτό το απρόσμενο ψυχολογικό πορτρέτο είναι η εξαιρετική προσωπική ακεραιότητά του. Δε διαχωρίζει κυριολεξία καθόλου τον εαυτό του από τη δουλειά του. Απαντώντας σε ερωτήσεις προσωπικού χαρακτήρα αναφέρεται στη ζωή του μέσα στη μουσική και αντίστροφα. Σε γενικές γραμμές (αν και όχι εντελώς σοβαρά) ο Νίκος βλέπει τον εαυτό του όπως ένας τυπικός καλλιτέχνης “Είμαι ιδιόρρυθμος, ιδιότροπος, μη συμβατός με πολλούς άλλους ανθρώπους, (γέλια) το έχω αυτό. Πιστεύω ότι όλοι οι καλλιτέχνες, τραγουδιστές, ηθοποιοί, όλοι, είναι ιδιαίτεροι και ευαίσθητοι άνθρωποι.”
Επιπλέον, ο νεαρός τραγουδιστής παραδέχεται ότι δεν μπορεί να φανταστεί την ύπαρξή του χωρίς τραγούδι. Ο Νίκος απαντάει με εντυπωσιακή ειλικρίνεια σε μια αρκετά προκλητική ερώτηση που του έθεσε η Ριάνα, για το τι θα έκάνε αν, για παράδειγμα, ερχόταν ακόμα μεγαλύτερη κρίση στην Ελλάδα και έκλειναν όλα τα νυχτερινά μαγαζιά. O Νίκος είπε πως αυτή η ιδέα είναι βέβαια σενάριο επιστημονικής φαντασίας...και πρόσθεσε: “Κοίταξε δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να συμβεί αυτό. Δε γίνεται να ξεχάσει κανείς τη μουσική και το τραγούδι. Θα τραγουδούσα ούτως ή άλλως! Θα τραγουδούσα είτε παίρνοντας λεφτά είτε χωρίς να παίρνω λεφτά, θα το έκανα πάντως, να είσαι σίγουρη!”
Αλλά μόλις πριν ένα χρόνο, σε ορισμένες συνεντεύξεις, η απάντηση του Νίκου σε τέτοιου είδους ερωτήσεις ήταν διαφορετική, ο νεαρός τραγουδιστής έλεγε χαριτολογώντας ότι θα επιστρέψει στο ψαράδικο, την επιχείρηση που εργαζόταν σαν παιδί.
Μήπως αυτό σημαίνει ότι κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου ο Νίκος άλλαξε ως άτομο; Μπορεί αυτό να συμβεί ποτέ;
Ο τραγουδιστής λέει ότι είναι ίδιος όπως ήταν πριν, απαντώντας στην ερώτηση της Ριάνας σχετικά με τα συναισθήματά του για την επιτυχία του: “Εσύ με ξέρεις, με ξέρεις από την αρχή, από τότε που ξεκίνησα, από το μηδέν. Όχι πως τώρα είμαι στο ένα, στο μηδέν είμαι ακόμα, αλλά εσύ με ξέρεις από την αρχή... Έτσι είμαι, αυτό που ήμουν και τότε. Δεν άλλαξε τίποτα! Το σημαντικό είναι να είσαι αυθεντικός, να είσαι αυτό που είσαι και να μην αλλάζεις για κανένα!” Οπότε, ο Νίκος πιστεύει, ότι δεν άλλαξε. Πράγματι, ήταν πάντα ένας εργασιομανής και ταλαντούχος άνθρωπος, με παιδικό του όνειρο να γίνει τραγουδιστής. Τώρα, αφού έχει καθιερωθεί πλέον ως ένα από τα πιο δημοφιλή μουσικά αστέρια στην Ελλάδα, μπορεί να πει ανοιχτά αυτό που ήξερε πάντα - είναι ένας τραγουδιστής και θα συνεχίσει να είναι τραγουδιστής ανεξάρτητα με το τι πρόκειται να συμβεί σε αυτόν τον κόσμο.
Η χαρούμενη όψη ενός νεαρού άνδρα κρύβει έναν χαρακτήρα γεμάτο πάθος,που μερικές φορές φανερώνεται μέσα από τις δηλώσεις του σχετικά με το επάγγελμά του, τα πρότυπα των ηθικών αξιών του ή τα θέματα κοινωνικής τάξεως. Για παράδειγμα, όταν η Ριάνα ρώτησε για το τι κάνει στον ελεύθερο χρόνο του, ο Νίκος αναφώνησε: “Εγώ σε αυτή τη δουλειά δίνω την ψυχή μου και σου το λέω ειλικρινά ΔΙΝΩ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ!”
Η εξομολόγηση του Νίκου ότι αισθάνεται σαν ροκ μουσικός και ότι δε θέλει να σχετίζεται με την ποπ μουσική, ακούγεται κι αυτό πολύ θερμό!! Ο Νίκος πιστεύει ότι ο λαϊκός μουσικός πρέπει να είναι ροκάς στην καρδιά. Η κατάσταση σχετικά με τη λαϊκή μουσική τον προβληματίζει βαθύτερα και για τη σημερινή ύπαρξη του ελληνικού πολιτισμού γενικότερα.
" Εγώ θέλω να αισθάνομαι μάγκας και γουστάρω να λέω ελληνικά, αφού είμαι Έλληνας! Και συμπεριφέρομαι ως Έλληνας!.... Έχω πάει σε άλλες χώρες και δε μιλάνε ξένες γλώσσες, μιλάνε μόνο τη γλώσσα τους. Εμείς μιλάμε όλες τις γλώσσες εκτός από τη δικιά μας! Έχω τρελαθεί! Όσο σκληρή κι αν είναι, αυτή είναι η αλήθεια! (γέλια) Τί γελάς; Ψέματα να πω...; Δεν μπορώ να πω την αλήθεια;”
Δεν είναι λιγότερο τυπικά για τον Νίκο τέτοια προσόντα, όπως η σεμνότητα και η ευγένεια ψυχής, που είναι σπάνια για ένα μεγάλο αστέρι της μουσικής. Ακόμη και το γεγονός ότι ζήτησε από την Ελένη Γιαννατσούλια να γράψει κάποιους στίχους για ένα τραγούδι ως δώρο για τους θαυμαστές του, λέει πολλά. Ο Νίκος Οικονομόπουλος αγαπά πραγματικά το κοινό του. Όταν η Ριάνα τον ρώτησε εάν οι πόρτες στο καμαρίνι του είναι πάντα ανοιχτές για τους επισκέπτες, αυτός βεβαίωσε ότι: “Πάντα! Εκτός από 2 εβδομάδες που ήμουν πολύ άρρωστος και δεν μπορούσα να μιλήσω καθόλου, παρόλα αυτά τραγούδησα, γιατί δε γινόταν να μην τραγουδήσω, αλλά μετά έπρεπε να πάω κατευθείαν σπίτι, να πάρω τα φάρμακά μου, για να μπορέσω να δουλέψω και την επόμενη μέρα.”
Ή, για παράδειγμα, μια εξήγηση του τίτλου του τραγουδιού «Θα με βρίσκεις μπροστά σου" ακούγεται πολύ χαρακτηριστικά στα χείλη του Νίκου Οικονομόπουλου:
"...Και όντως με βρήκαν μπροστά τους. Όχι μόνο γυναίκες... αλλά και φίλοι και συγγενείς...."
Αλλά πιο παραστατικά, ο Νίκος έδειξε σε αυτή τη συνέντευξη πως είναι ένα πολύ ανεξάρτητο άτομο. Αυτά τα στοιχεία εκδηλώνονται με την ελευθερία της γνώμης του και με τον τρόπο με τον οποίο απάντησε στις ερωτήσεις σχετικά με την προσωπική ζωή ή το χαρακτήρα ενός πολιτικού.
Για παράδειγμα, αναφερόμενος στο τραγούδι "Άλλα μου τάξανε", ο Νίκος ανοίγει την καρδιά του και φανερώνει τη συσσωρευμένη πίκρα της νεότερης γενιάς. "Το 'Άλλα μου τάξανε', το λέω κάθε βράδυ στο μαγαζί και το αφιερώνω σε όλους τους νέους ανθρώπους, που σε αυτό το δύσκολο κομμάτι της ζωής τους, που τελειώνουν τις σπουδές τους και δεν έχουν δουλειά. Όλοι τους λένε πήγαινε να σπουδάσεις, να γίνεις γιατρός, δικηγόρος, σπουδάζουν τα παιδιά, τρώνε τα χρόνια τους, χαλάνε τόσα λεφτά οι οικογένειές τους και στο τέλος δεν έχουν να δουλέψουν πουθενά, δουλεύουν σε πιτσαρίες, σε καφετέριες και το δίπλωμά τους το έχουν σπίτι τους και το κοιτάνε και συνειδητοποιούν ότι σπούδασαν τόσο καιρό, για να γίνουν τελικά καφετζήδες. Δεν είναι κακό να είσαι καφετζής, αλλά το να έχεις κάνει τόσες θυσίες και στο τέλος να σου λένε δεν υπάρχει δουλειά, είναι τραγικό! Όλα όμως, ξεκινάνε μέσα από την οικογένεια... Από το '80 μέχρι και το 2000 όλοι, εδώ στην Ελλάδα, προσπαθούσαν να κάνουν τα παιδιά τους δημόσιους υπαλλήλους. Κακό μεγάλο αυτό! Όλοι δηλαδή, να κάτσουμε σε μια καρέκλα και να πληρωνόμαστε και να μη δουλεύει κανείς! Πώς θα πάει μπροστά η χώρα έτσι; Γιατί δηλαδή ένα παιδί να μη γίνει υδραυλικός ή ηλεκτρολόγος; Γιατί να μην κάνει τέτοιες δουλειές; Όλοι θα γίνουν γιατροί, δικηγόροι και δημόσιοι υπάλληλοι; Ε, δε γίνεται αυτό, σε μια τόσο μικρή χώρα! Είναι λάθος! Ευτυχώς που έχουμε πολύ καλούς πολιτικούς και βοήθησαν όλο τον κόσμο στο να πάει καλά η δουλειά τους.(γέλια) Ποια είναι η δουλειά τους...; Να κάθονται σπίτι τους!"
Ο Νίκος δείχνει την ανεξαρτησία του και στα σημεία της συνέντευξης, τα οποία αγγίζουν την προσωπική του ζωή. Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τη μοναξιά του, λέει:"Να ξεκαθαρίσω πως η μοναξιά είναι πολύ ωραία, αλλά όταν την επιλέγεις εσύ, όχι όταν σε επιλέγει εκείνη! Τί κάνω σε μια μοναχική μέρα μου... Θα κοιμηθώ μετά το μαγαζί, όταν ξυπνήσω θα δω λίγο τηλεόραση και θα σκέφτομαι συνέχεια την δουλειά... (γέλια)."
Μαθαίνουμε από τον Νίκο ότι όταν έχει ελεύθερο χρόνο γράφει τραγούδια.
"Στίχους γράφω. Μουσική φτιάχνω μες στο μυαλό μου, μια μελωδία ας πούμε, γιατί δεν ξέρω να γράψω μουσική. Τα τραγούδια μου όμως δεν θέλω να τα βγάλω προς τα έξω, γιατί δεν θέλω να τα κάνω όλα... Υπάρχουν άνθρωποι που το κάνουν καλύτερα από μένα αυτό! Αν κάποια στιγμή μου βγει μπορεί και να το κάνω. Προς το παρόν ας το κάνουν άλλοι, που το κάνουν καλά!"
Μπορεί να φαίνεται ότι ο Νίκος είναι πολύ εργασιομανής, αλλά όταν μιλάει για το τραγούδι "Μια καρδιά στον άνεμο" παραδέχεται:"Επειδή είμαι μοναχικός άνθρωπος, ζω πολλές ώρες την ημέρα μόνος μου και μου αρέσει αυτό, τα έχω βρει με τη μοναξιά, αλλά ώρες-ώρες σε πιάνει το παράπονο και λες θα ήθελα να έχω αυτή τη στιγμή κάποιους ανθρώπους να με αγαπάνε, να με πάρουν μια αγκαλιά, να μου πουν κάτι καλό, κάτι όμορφο... Είναι παραπονιάρικο τραγούδι αυτό και το νιώθω μερικές φορές!"
Την ίδια στιγμή ο Νίκος αισθάνεται πολύ ευτυχισμένος και αυτό φαίνεται μέσα από τα αστεία του.
Για παράδειγμα, η Ριάνα του λέει: «Στο youtube, έχουν κάνει ένα σχόλιο για το video clip ''Ξημερώνει'', που μου άρεσε πάρα πολύ!" Ο Νίκος αμέσως ρώτησε: "Με βρίζουν;"
Ή, με ένα πολύ διασκεδαστικό τρόπο εξηγεί το τραγούδι"Δε με νοιάζει ποιά ήσουν":"Έφτιαξα στο μυαλό μου το σενάριο πως είμαι με μια κοπέλα, η οποία με κεράτωσε, να το πω έτσι λαϊκά, όπως μιλάω. Μετά με ξανακεράτωσε, με ξανακεράτωσε κι άλλη μια φορά με ξανακεράτωσε (γέλια) κι εγώ τη συγχωρώ και της λέω 'Δε με νοιάζει ποια ήσουν!
Την ίδια στιγμή ο Νίκος είναι ένας ονειροπόλος και δεν το κρύβει. Πιστεύει στον παντοτεινό έρωτα, εύχεται να πάει στον παράδεισο όταν πεθάνει, εφόσον θα είναι καλός άνθρωπος σ' αυτή τη ζωή, και βλέπει τον παράδεισο στην γη κάπου στα νησιά της Καραϊβικής.
Όταν πρόκειται να επιλέξει μεταξύ του μυαλού και της καρδιάς του, ο Νίκος ακολουθεί την καρδιά, όπως λέει απαντώντας στην ερώτηση σχετικά με το τραγούδι "Σημειώσατε Διπλό".
Σέβεται τους συναδέλφους του, του αρέσει ο υγιής ανταγωνισμός, βάζει τη φιλία ψηλά και αγαπάει θερμά τους θαυμαστές του. (Μέχρι το σημείο που σε αντίθεση με τα λόγια του ότι μισεί όταν οι άνθρωποι μιλούν αγγλικά στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης, τελείωσε τη συζήτηση με την αγγλική φράση "I love you", η οποία απευθυνόταν και στους θαυμαστές του και στη Ριάνα, η οποία κατεύθυνε τόσο αριστοτεχνικά τη συνέντευξη.)
Η δομή του διαλόγου του Νίκου Οικονομόπουλου, που έχει προκύψει από τη συνέντευξή του, μπορεί να θεωρηθεί πως έχει ολοκληρωθεί. Η ζωή θα προσθέσει κάποια πράγματα σ' αυτή και θα αλλάξει κάποιες λεπτομέρειες, που θα περιγράψουμε πολλές φορές στο μέλλον.
Προς το παρόν μπορούμε μόνο να πούμε και πάλι΄ είναι σπάνιο, όταν ένα μεγάλο ταλέντο είναι συνδυασμένο με τη σκληρή δουλειά και η επιτυχία συνυπάρχει σε αρμονία με τον ταπεινό χαρακτήρα.
Έξυπνος, χαρισματικός, παθιασμένος και ανοιχτόμυαλος ο Νίκος εξελίσσεται σαν τραγουδιστής και σαν άτομο όντας ένα σημαντικό αστέρι της ελληνικής μουσικής. Και έτσι να μέινει!
Τα τραγούδια από το CD "Δώρο Για Σένα", που αναφέρονται στο άρθρο:
1. Δώρο Για Σένα (Ε.Γιαννατσούλια - Β.Γαβριηλίδης)
2. Άλλα Μου Τάξανε (Π.Φαλάρας - Μ.Ρόσση)
3. Θα Με Βρίσκεις Μπροστά Σου (Σ.Γιατράς - Α.Χρυσοβέργης)
4. Ξημερώνει (Β.Καρατζάνος - Γ.Φρασέρης)
5. Μια Καρδιά Στον Άνεμο (Ν.Βαξαβανέλης - Π.Μπρακούλιας)
6. Σημειώσατε Διπλό (Ν.Βαξαβανέλης - Π.Μπρακούλιας)
7. Δε Με Νοιάζει Ποιά Ήσουν (Σ.Γιατράς - Α.Χρυσοβέργης)
Guido d'Arezzo
Translated by Eirini Eusebi
No comments:
Post a Comment