Το CD του Νίκου Οικονομόπουλου με τίτλο "Δώρο για Σένα" έχει μπει στον δεύτερο γύρο πωλήσεων. Το τρεις φορές πλατινένιο άλμπουμ αυτή τη στιγμή παρουσιάζεται με ένα πολύχρωμο και ενημερωτικό φυλλάδιο. Αυτή η πολυτελής και όμορφα συσκευασμένη έκδοση υπάρχει σε προσιτή τιμή σε καταστήματα σε όλη την Ελλάδα. Αυτό το άλμπουμ σε συνδυασμό με μια καλά οργανωμένη διαφημιστική εκστρατεία, έχει γίνει μια τεράστια επιτυχία - κάνοντας το τριπλά πλατινένιο μέσα σε πέντε μήνες από την αρχική κυκλοφορία του.
Ας κοιτάξουμε μέσα στο ένθετο για να δούμε τι κρύβεται πίσω από το εξώφυλλό με το ακτινοβόλο χαμόγελο του Νίκου.
Το πρώτο πράγμα που εντυπωσιάζει είναι οι όμορφες φωτογραφίες απο τον Ιάκωβο Καλαϊτζάκη, την Ιωάννα Tζετζούμη και τον Παπαδάκη Press, αυτή η εκλεκτική επιλογή μας εκπλήσσει. Μπορούμε να δούμε εδώ κάποια εναλλαγή εικόνων του Νίκου του Πρίγκιπα, του Φιλόσοφου και του Πλανόδιου μουσικού, αλλά τα πράγματα γίνονται σαφέστερα καθώς διαβάζουμε το έντυπο.
Η πρώτη σελίδα είναι αφιερωμένη στον Νίκο Οικονομόπουλο ο οποίος έχει γράψει μια ανοιχτή επιστολή για όλους τους θαυμαστές του. Σε αυτήν αποκαλύπτει: " Ήμουν μόλις 6 ετών, όταν αποφάσισα ότι αυτό που ήθελα να υπηρετήσω για πάντα είναι το τραγούδι". Από την άλλη αναφέρεται στην πρώτη φιλοδοξία της ζωής του ως «ένα οξύμωρο», το παιδικό όνειρο του Νίκου τελικά πραγματοποιήθηκε μέσα από ένα μακροχρόνιο ταξίδι το οποίο δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα. Ωστόσο, δεν επαναπαύεται στις δάφνες του και συνεχίζει να επιμένει με μεγάλη θέρμη, η οποία ενισχύεται από την αγάπη και την υποστήριξη των αγαπημένων θαυμαστών του και ο ίδιος έχει υποσχεθεί να τους δώσει ακόμη περισσότερα στο μέλλον.
Μετά από αυτή την εισαγωγή, περνάμε στην βιογραφία του Νίκου, η οποία περιγράφεται από την Μαίρη Αυγερινοπούλου.
Γραμμένη σε επικό ύφος και συνδυασμένη με αποσπάσματα από τον Νίκο, αυτή η συναρπαστική ιστορία αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη. Ας ρίξουμε μια ματιά στις εικόνες απο την παιδική ηλικία του τραγουδιστή, την οποία πέρασε στη γενέτειρά του Κάτω Αχαϊα, όπως ο Νίκος θυμάται: «Θυμάμαι τον παππού μου να με περιμένει κάτω από τη λεμονιά, εγώ να βγαίνω στη βεράντα και με ένα νεύμα του να μου ζητά να κατέβω στο κάτω σπίτι. Εκεί, δίπλα του, μεγάλωσα. Και ήταν αυτός που με πρωτο-άκουσε να του τραγουδάω δικά μου αυτοσχέδια τραγούδια".
Διαβάζουμε για τα εφηβικά του χρόνια και για το πώς έπρεπε να δουλέψει σκληρά βοηθώντας την οικογένειά του στο ψαράδικό τους. Μ' αυτόν τον τρόπο έγινε πιο δυνατός αντικρίζοντας την πραγματικότητα της ζωής και αυτό τον βοήθησε να μη γίνει ένα "κακομαθημένο παιδί." Έπειτα αναφέρονται τα διάφορα τυχερά "ατυχήματα" και γεγονότα που στιγμάτισαν και σχεδίασαν τη μελλοντική σταδιοδρομία του Νίκου.
Θα τον ακολουθήσουμε στη διαδρομή του ως τραγουδιστή, που ξεκίνησε στην ηλικία των 17 και στην οποία περιλαμβάνονται σημαντικά ταξίδια για εμφανίσεις στην Πελοπόννησο, καθώς και στη Βόρεια Ελλάδα και τη Θράκη. Στην Κομοτινή εδραιώθηκαν μάλιστα και οι καλύτερες φιλίες της ζωής του: "Οι φίλοι μου μου έλεγαν να δηλώσω συμμετοχή και σε άλλα παιχνίδια, να στείλω demo σε εταιρείες, δεν το έκανα όμως. Ήθελα τα πράγματα να έρθουν μόνα τους, στο χρόνο τους, κι έτσι έγινε".
Μαθαίνουμε για τη νίκη του στο διαγωνισμό ταλέντων Dream Show 2 και για την επακόλουθη επιτυχή συνεργασία του με τον Θανάση Παπαγεωργίου, ο οποίος με τη σειρά του έγινε παραγωγός του Νίκου και ο επενδυτής ο οποίος χρηματοδότησε το συνημμένο ένθετο αυτού του CD.
Έχουμε εντυπωσιαστεί από τα ονόματα αρκετών διακεκριμένων καλλιτεχνών του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού με τα οποία ο νεαρός τραγουδιστής συνεργάστηκε και ήρθε πιο κοντά: "Ο Γιάννης Πάριος είναι για μένα ο μεγαλύτερος εν ζωή τραγουδιστής και είναι τεράστια η χαρά και η τιμή που συνεργάστηκα μαζί του και που είμαστε φίλοι. Όπως χαίρομαι και για τη συνεργασία μου με τον Σταμάτη Γονίδη, καθώς και με άλλους καλλιτέχνες που έχουμε βρεθεί στον ίδιο χώρο. Από όλους πήρα κάτι".
Αντιλαμβανόμαστε από αυτό το απόσπασμα, ότι ο Νίκος αποδίδει την επιτυχία του στη δουλειά του, την ηθική του και την αποφασιστικότητα του: "Ειλικρινά, δεν πιστεύω στην τύχη. Πάντα βάδιζα -και βαδίζω- έχοντας στόχους στη ζωή μου. Πιστεύω στην ισχυρή θέληση και στη σκληρή δουλειά. Όταν κάτι το θέλεις πολύ και το αγαπάς, θα το πετύχεις, όσο χρόνο κι αν σου πάρει. Θα κουραστείς, αλλά αν είσαι αποφασισμένος, θα το κερδίσεις το στοίχημα".
Και πάνω απ 'όλα -αυτό πάντα φαίνεται πιο ενδιαφέρον- ανακαλύπτουμε κάτι για την προσωπική ζωή του Νίκου: "Η μοναξιά είναι δική μου επιλογή. Θέλω το χρόνο μου για να μπορώ να επαναπροσδιορίζομαι. Κάθε βράδυ κάνω τον απολογισμό της ημέρας και θέλω η μέρα μου να μη φεύγει χαμένη. Είναι κρίμα να μην αξιοποιείς το χρόνο σου. Και αν κάποιες ημέρες τις χαλαλίζω χωρίς να κάνω απολύτως τίποτα, είναι γιατί πραγματικά το έχω ανάγκη για να ξεκουραστώ. Όπως έχω μεγάλη ανάγκη τη συνομιλία μου με το Θεό. Μπορεί να ακουστεί παράξενο, όμως Του μιλάω και όταν κάτι το θέλω πολύ, του το ζητάω και Εκείνος με τον τρόπο του, πάντα μου απαντά".
Η ιστορία του Νίκου Οικονομόπουλου έχει στοιχεία που μας θυμίζουν ένα κλασικό παραμύθι: η αρχετυπική ιστορία είναι αυτή της σκληρά εργαζόμενης «Σταχτοπούτας» που βρίσκει συμπτωματικά καλή τύχη και επιτυγχάνει μια νέα, ευτυχισμένη ζωή. Με κάθε νέο καλλιτέχνη που αντιπροσωπεύεται από αυτό το "παραμύθι", γίνεται συχνά μια διασκευή του έτσι ώστε να ταιριάζει με τα γεγονότα. Φαίνεται ότι αυτά που διαβάζουμε σε αυτό το ένθετο του CD είναι συνδεδεμένο με αυτό το γνώριμο παραμύθι, αλλά με κάπως διαφορετικό τρόπο.
Προτείνω να προσπαθήσουμε να ερμηνεύσουμε εάν η προσήλωση του Νίκου στο πεπρωμένο του τον έχει οδηγήσει στην επιτυχία του μέχρι σήμερα ή εάν η τύχη έχει παίξει σπουδαιότερο ρόλο.
Ο ίδιος ο Νίκος ισχυρίζεται, ότι ακόμη και στην τρυφερή ηλικία των 6, το όνειρό του να γίνει τραγουδιστής, δεν ήταν απλώς μια αφελής "ιδιοτροπία του παιδιού", αλλά μάλλον μια βαθιά φυλαγμένη πεποίθηση. Δεν πρέπει κανείς να εκπλήσσεται από το εξής: όταν πρόκειται για μεγάλο ταλέντο, είναι πολύ πιο εκπληκτικό εάν αυτό το δώρο ξυπνήσει αργότερα και αρχίσει να αναδύεται στην εφηβεία. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όλοι οι μεγάλοι μουσικοί είναι ήδη ενήμεροι για την επιβάρυνση που θα μεταφέρουν από την παιδική ηλικία. Αυτή η θεία σπίθα αρχίζει να καίει μέσα τους, σχεδόν από τη γέννησή τους, και ένας ταλαντούχος άνθρωπος στιγματίζεται από αυτήν. Αυτή η σπίθα επιζητεί να ανάψει τη φωτιά, έτσι, αυτό το παράδοξο είναι μια ακόμη απόδειξη των εξαιρετικών μουσικών ταλέντων του Νίκου Οικονομόπουλου.
Τώρα, λίγα λόγια σχετικά με το ποδόσφαιρο. Δεν είναι μυστικό ότι πολλοί μεγάλοι τραγουδιστές έχουν ασχοληθεί σοβαρά με αυτό το άθλημα. Οι διάσημοι Τρεις Τενόροι, όχι μόνο τραγούδησαν σε γήπεδα, αλλά και οι ίδιοι ήταν εξαιρετικοί ποδοσφαιριστές. Ο Luciano Pavarotti ήταν σπουδαίος, όπως και ο Νίκος, αλλά διαλύθηκαν οι ελπίδες του για την ποδοσφαιρική ομάδα της γενέτειράς του. Τίποτα όμως δεν περνά χωρίς να αφήσει ίχνη. Το ποδόσφαιρο καλλιέργησε σε όλους αυτούς τους τραγουδιστές κάποιες ανεκτίμητες αρετές όπως το θάρρος, την αντοχή και το σθένος, και, όπως θα δούμε στη συνέχεια, κάθε μία από αυτές τις αρετές ήταν καθοριστική για τη μελλοντική σταδιοδρομία του Νίκου Οικονομόπουλου.
Ο Νίκος έμαθε να πειθαρχεί από την εφηβεία του ακόμη,όταν έπρεπε να εργάζεται από την ανατολή μέχρι τη δύση του ήλιου και αυτή η αγώγη έμελλε να τον εξυπηρετήσει καλά.Πράγματι,ως αποτέλεσμα των εν λόγω συνθηκών εργασίας ο Νίκος είναι σε θέση να αντέξει ώρες φόρτισης εξαιτιάς αυτής της ικανότητας να είναι μονίμως σε άριστη κατάσταση,σαν μαγνήτης, συνεχώς προσελκούσε μεγάλα πλήθη στο κέντρο που εμφανιζόταν στο ''FIX'' στην Αθήνα, όταν εργάστηκε για 5 μήνες τη χειμερινή περίοδο 2010-11 κατά τη πιο δύσκολη περίοδο οικονόμικης κρίσης στην Ελλάδα.
Η παρουσία του Οικονομόπουλου το 2006 στο Dream Show 2 αποδείχτηκε τόσο ένα καλλιτεχνικό επίτευγμα αλλα και μια προσωπική πρόκληση. Ο ευγενικός και γλυκομίλητος τρόπος του Νίκου σε συνδιασμό με τη μέτρια και επιφυλακτική φύση του αποδείχτηκε σε αντίθεση με τισ πτυχές τις τηλεοπτικής πραγματικότητας του Dream Show. Ωστόσο, ενώ η είσοδος φάνηκε να είναι προσωπικά δυσάρεστη για τον Νίκο, εκείνος παρόλα αυτά συνέχισε δυναμικά για τον σκοπό που ήταν εκεί, τη πρώτη θέση, για να αφήσει το σημάδι του και να δώσει τη δική του ατομική σφραγίδα στο ελληνικό λαικό τραγούδι.
Όσον αφορά την νίκη σε αυτόν το διαγωνίσμο τραγουδιού μπορούμε επίσης να βρούμε μερικές λεπτομέριες που παραλείπονται σε πολλά θέματα σχετικά με αυτό το σημαντικό γεγονός στη βιογραφία του Νίκου. Η καταπληκτική φωνή και η ελκυστική ασυνήθιστη εμφάνιση ήταν φυσικά οι πιο φανεροί παράγοντες εκεί.
Αλλά όχι λιγότερο σημαντικό είναι ένα άλλο στοιχείο: η ικανότητά του να εκτελεί μπροστά σε κόσμο και σε κριτική επιτροπή χωρίς να χάνει σε τίποτα. Δεν θέλω να επαναλαμβάνομαι αλλά να αναφέρω ξανά την γενναιότητα του Νίκου και τον δυνατό του χαρακτήρα. Δεν χρειάζεται κάποιος να είναι ειδικός για να συμπεράνει , αφου πρακολουθήσει και ακούσει τις ζωντανές του εμφανίσεις στο Dream Show 2, οτι αυτή είναι δουλειά ενός έμπειρου επαγγελματία. Το βραδινό όνειρο που είχε ο Νίκος πρωτού κάνει την αίτηση για το show, εμφανίστηκε σ΄αυτόν τυχαία. Εκείνη τη στιγμή υποσεινήδητα ο Νίκος Οικονομόπουλος έκρινε οτι λόγω των πολλών ετών που τραγουδά , είχε φτάσει στο επίπεδο που θα του εγγυόταν τη νίκη. Η φωνή κάποιου και ο χαρακτήρας του, δεν είναι αρκετά για να δώσουν την εγγύηση αλλά επίσης χρειάζεται να υπάρχει ένας υψηλός βαθμός επαγγελματισμού. Άνθρωποι από τα κέντρα διασκέδασης που εμφανιζόταν ο Νίκος πριν τον διαγωνισμό μπορούν να το επιβεβαιώσουν - ήταν ήση ένας εξαιρετικός εκτελεστής και λατρευόταν από κοινό . Αυτός στρατηγικά διάλεξε την κατάλληλη στιγμή και μπήκε στο σωστό μέρος. Ήρθε από την επαρχεία στην Αθήνα και κατέκτησε την Αθήνα.
Η νίκη σ' αυτον τον διαγωνισμο , επέφερε στο Νίκο Οικονομόπουλο επάξια αναγνωρισημότητα, ένα αξιοπρεπές ποσό χρημάτων, ενα συμβόλαιο με δισκογραφική εταιρεία και την υποστήριξη του Θανάση Παπαγεωργίου. Καθόλου άσχημα, θα μπορούσε να πει κανείς, αλλά ας δούμε τι έχει δώσει ο Νίκος στην ελληνική μουσική σκηνή.
Η είσοδος του Νίκου στο ελληνικό μουσικό στερέωμα έφτασε ακριβώς την κατάλληλη χρονικά στιγμή για την πατρίδα του, φέρνοντας νέο αίμα σε ένα είδος μουσικής που τιμάτε διαχρονικά και επι προσθέτως βοηθώντας τον ταραγμένο λαό να ξεχάσει τα προβλήματά του για λίγο και να του δώσει αισιοδοξία κατά τη διάρκεια της πιο αβέβαιης εποχής. Ο Οικονομόπουλος επέλεξε να αναμίξει το παλιό με το νέο - την παράδοση του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού που θα είναι σεβαστή καθ' ολη τη διάρκεια του χρόνου, αλλά εμποτισμένη με μια ζωτικότητα που απορρέει η μοναδική προσωπικότητα του Νίκου και το χαρισματικό στυλ εμφανίσεων. Για το σκοπό αυτό, έπλασε ένα αισιόδοξο και ευχάριστο μήνυμα, «Το τραγούδι είναι το καλύτερο αντίδοτο στην κρίση»
O Νίκος έχει τη δική του τέλεια διαίσθηση της μουσικής και δεν πιστεύει στο να αντιγράφει άλλους ή στο να εισάγει την αγγλική γλώσσα στα τραγούδια του κι αυτό επειδή αισθάνεται πως τα ελληνικά στοιχεία του τραγουδιού διατηρούνται με τον καλύτερο τρόπο όταν βρίσκονται στη φυσική τους κατάσταση.Αν και είναι ευρέως γνωστό το γεγονός ότι το διαδίκτυο έχει εισχωρήσει βαθιά στην δισκογραφική βιομηχανία σε όλο τον κόσμο, ο Νίκος έχει εναντιωθεί επιτυχημένα σ' αυτές τις αρνητικές συνέπειες και βρίσκεται στο επίκεντρο της αγοράς. Ένας καλλιτέχνης που δουλεύει σκληρά, ευφάνταστος και ικανοποιητικός, ο Νίκος Οικονομόπουλος μοιάζει με όαση στο ελληνικό λαικό τραγούδι. Εκτος από την συνεχώς αυξανόμενη δημοτικότητα του, γίνεται και σημαντική επιρροή στην καλλιτεχνική κληρονομιά της Ελλάδας.
Και τώρα ας επιστρέψουμε στην πραγματική ερώτηση: Ποιός είναι ο Νίκος Οικονομόπουλος σ' αυτή την ιστορία που μοιάζει με παραμύθι? Είναι ο Νίκος Οικονομόπουλος ένας " πρωτάρης " παρασυρόμενος από την τύχη του, ή ειναι ο Χρυσός Πρίγκιπας του ελληνικού τραγουδιού, που στην πραγματικότητα κουβαλάει ο ίδιος την ίδια του την τύχη?
Κατα την άποψή μου δεν θα πρέπει να έχουμε πλεον καμία αμφιβολία: αυτό που κάνει ο Νίκος για την ελληνική μουσική, το μέγεθος του ταλέντου του και τα προσωπικά του στοιχεία που χρησιμεύουν ως ένα εξαιρετικό υπόδειγμα για τη νεότερη γενιά - όλα αυτα μαζί προμηνύουν οτι η εμφάνιση αυτού του τραγουδιστή στην ελληνική μουσική θα κάνει πολύ καλό στην κουλτούρα της πατρίδας του αλλα και στο τραγούδι γενικότερα.
By Lucy Vaganova ( Auckland, New Zealand)
Editor: William Koonan Mentsas (New York, USA)
Chief editor: Theo Simeonidis ( Auckland, New Zealand)
Tanslated by: Eirini Eusebi, George Vaxavanelis and Vaso Poimenidou (Athens, Greece)
Translation editor: George Vaxavanelis
Special thanks to Eirini Eusebi for help
No comments:
Post a Comment